Wolter Leest #2: We eten ons dood

Deze week las ik Louis Jaegers boek We eten ons dood, met de positieve ondertitel Hoe we met onze landbouw de wereld kunnen redden. Een boek opgedragen aan de boeren die meer dan ooit impact zullen hebben op de toekomst van onze en komende generaties. Boeren zijn volgens Jaeger de sleutel tot het voortbestaan van deze planeet. Enfin, dat belooft dus wat. De boektitel verwijst naar de huidige ongezonde omgang met voeding. Die is zowel ongezond voor de mens (er zijn meer mensen met obesitas dan met honger op de wereld) als voor de planeet. 

In dit boek gaat de schrijver op reis langs deskundigen op zoek naar een wijze waarop we de op een goede manier met de aarde kunnen omgaan. Het boek is opgedeeld in drie delen: ‘De wereld rond op zoek naar antwoorden’, ‘Wat moet er veranderen in de landbouw’, ‘De oplossingen’ en als laatste ‘Hoe start je zelf de #ByeByePesticide revolutie’. Een buitengewoon leerzaam boek waarin hij naast diverse deskundigen ook het monster in de bek durft te kijken door bij Monsanto langs te gaan om te praten over pesticiden. 

Het aardige is dat de auteur naast de deskundigen ook telkens langs boeren gaat die het al praktiseren. Daar leert hij ook dat de praktijk soms weerbarstig is, maar ook hoopvol. Het kan. En het kan nu al. Zonder de complexiteit van de ingrijpende verandering van de landbouwsector te bagatelliseren. De mentale en financiële ruimte om het anders te doen is er vaak domweg niet. 

Inspirerend is dat Jaeger in het boek beschrijft hoe hij zelf ook aan de slag gaat als boer om de geleerde kennis in praktijk te brengen. En dat betekent: de bodem centraal. Zonder gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Een deskundige die hij aan het woord laat zegt het mooi: “We moeten allemaal bodembouwers worden: het land terug opbouwen, het terug vruchtbaar maken. Land ‘bouwen’”. Een mooi streven voor onze Herenboerderij in de Kennemerland! Tot besluit vraagt hij zich af wat de toekomst is van de landbouw. zijn antwoord: mozaïeklandbouw. “We hebben niet alleen een mozaïek nodig aan verschillende hoogtes van landbouw: weides, eenjarigen, agroforestry, boomgaarden en voedselbossen. We hebben ook een mozaïek nodig aan soorten. Monoculturen zijn niet meer van deze tijd, we willen een mozaïek aan verschillende gewassen gemengd met elkaar in een polycultuur. Een ideaal evenwicht tussen agricultuur en ecologie: agro-ecologie”. 

Boeken zijn er om gelezen te worden! Wil je dit boek lenen? Laat het me weten en stuur een appje (06-46846273) en ik zorg dat het boek bij je terecht komt.

Deel dit bericht: